Yatzericious conversation!

Λόγω συγκυριών, τυχαίων γεγονότων , προσωπικών επιλογών και αποφάσεων είχα την τύχη να βρεθώ  μαζί με άλλους στον ίδιο χώρο με τον Κώστα Βογιατζή,  παγκοσμίως γνωστό και ως Yatzer. Ο ίδιος δημιουργός και ιδιοκτήτης του επιτυχημένου site yatzer.com, που προβάλλει με τρόπο ιδιαίτερο και πρωτότυπο την τέχνη στις διάφορες εκφάνσεις και  μορφές της,  θέλησε να μοιραστεί μαζί μας τις προσωπικές του εμπειρίες και να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Ως  τιμώμενο πρόσωπο ξεκίνησε μεταξύ μας μια ενδιαφέρουσα  συζήτηση σε φιλικά πλαίσια.  Κατά την διάρκεια της συνομιλίας μας αναφέρθηκε στις  διάφορες πλευρές της ζωής του, από την δουλειά μέχρι τις προσωπικές  απόψεις του και στάσεις ζωής.

Απομονώνω  κάποια από τα χαρακτηριστικά στοιχεία του,  για τα οποία τον θαυμάζω τόσο: πριν από όλα, είναι ένας συλλέκτης στιγμών και εμπειριών.  Ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο έρχεται σε επαφή με την τέχνη, με δημιουργικούς ανθρώπους  και με την χαρά της εξερεύνησης και φυσικά της ανακάλυψης με βασικό όπλο το αισθητικό κριτήριό του. Επίσης είναι ένας άνθρωπος που αποπνέει  αισιοδοξία παρά τις αντιξοότητες της εποχής που με έναν εκπληκτικό τρόπο την μετέφερε στον χώρο και τους παρευρισκόμενους. Εκτύπωσε μάλιστα για εμάς μια «πνευματική διατροφή», όπως την ονόμασε, για να μοιραστεί μαζί μας  50 αποφθέγματα που τον χαρακτηρίζουν, συνοδεύουν την καθημερινότητα του και προκαλούν αισιόδοξα συναισθήματα.  Εντύπωσε τελικά το προφίλ ενός πολύ προσγειωμένου ανθρώπου, παρόλη την επιτυχία και αναγνωρισημότητα που απολαμβάνει. Αν και ο ίδιος ισχυρίζεται πως ακόμη δεν έχει δει τίποτα,  μοιάζει  ήδη πολύ κοντά  σε εκείνους τους ολοκληρωμένους  ανθρώπους που νιώθεις πως έχουν πολλά να αφηγηθούν  κι ακόμη περισσότερα να προσφέρουν.

Στην αρχή της συζήτησης εκείνος  κέρασε μικρές αποξηραμένες φράουλες.  «Για να έχουμε όλοι την ίδια γεύση», είπε.  Δεν γνωρίζω αν η έκφραση έκρυβε και κάποια μεταφορά, είναι ωστόσο γεγονός  πως  άφησε σε όλους μας την ίδια γλυκιά και ευχάριστη γεύση. 

Τα κόκκινα all star και οι fluo κίτρινες γόβες..

                                                       

   

  Σάββατο βράδυ, πλατεία Αριστοτέλους παραμονή βουλευτικών εκλογών. Μία κοπέλα καθισμένη σε ένα κόκκινο παγκάκι. Την παρατηρώ, έχει μακριά καστανά μαλλιά ελαφρώς κυματιστά, φοράει ένα λευκό tank top, τζίν σορτς και κόκκινα σταράκια που γίνονται ένα με το παγκάκι καθώς είναι καθισμένη οκλαδόν. Ανάμεσα στα πόδια της βρίσκεται ανοιγμένος ένας φορητός υπολογιστής και φαίνεται σαν κάτι να διαβάζει. Στην προσπάθειά μου να κοιτάξω σε τι είναι τόσο προσηλωμένη διακρίνω ένα άρθρο online εφημερίδας, το οποίο ξαφνικά χάνεται. Το παράθυρο κλίνει ο υπολογιστής σβήνει και εκείνη σηκώνεται  κάνοντας νόημα στους φίλους της που μόλις έφτασαν στην πλατεία.

  Λίγη ώρα αργότερα κατηφορίζω προς την θάλασσα με φίλους και περπατώντας στην παραλιακή «λεωφόρο νίκης» ξεκινά μια συζήτηση περί πολιτικής και ψήφου. Κάπου εκεί ξεκλέβω λίγο χρόνο να παρατηρήσω τους ανθρώπους γύρω μου όταν το βλέμμα μου σταματά η μάλλον απορροφάται από ένα έντονο fluo κίτρινο ζευγάρι γόβες. Η κοπέλα τις είχε συνδυάσει με ένα τζιν με διάφορα σκισίματα και ένα λευκό top με ένα περίεργο τύπωμα το οποίο κάλυπταν τα μακριά στυλιζαρισμένα βαθυκίτρινα μαλλιά της όπως κάλυπταν και τους καρπούς της τα «διάσημα» χρωματιστά πλαστικά βραχιολάκια.

  Απομαγνητίζοντας το βλέμμα μου από την ένταση της εικόνας, ένιωσα την ανάγκη να συγκρίνω τις εικόνες των δύο κοριτσιών και να μην συμμετέχω άλλο στην πολιτική συζήτηση που ολοένα φούντωνε.

  Παρόλο που δεν αγαπώ τις γενικεύσεις και τις κατηγοριοποιήσεις αυτή την φορά ήταν αναπόφευκτο. Οι δύο κοπέλες ήταν σύμβολα δυο εννοιών , του μοντέρνου και του μοδάτου κοριτσιού.

  Το μοντέρνο κορίτσι είναι φρέσκο, το διακρίνεις από χιλιόμετρα γιατί ακτινοβολεί ελευθερία. Είναι εκείνο που ενημερώνεται και ενημερώνει γι’ αυτό βρίσκεται και πάντα πιο μπροστά.  Προωθεί με κάθε τρόπο την δημιουργική φύση του και ποτέ δεν ακολουθεί, βρίσκει  δρόμους μόνο του.

  Ήταν εκείνη που κρατούσε τον υπολογιστή καθώς περίμενε. Αντιλαμβάνεται διαφορετικά την έννοια του χρόνου, δεν αφήνει στιγμή ανεκμετάλλευτη και αποζητά συνεχώς την επαφή με τον κόσμο. Κρύβει στα κόκκινα παπούτσια της την επαναστατικότητα της ηλικίας της και τα αέρινα μαλλιά της φανερώνουν την κομψότητα της θηλυκής της φύσης. 

  Το μοδάτο κορίτσι βρίσκεται υπό κακομεταχείριση εν αγνοία του. Γίνεται το θύμα των σύγχρονων συμφερόντων. Μαζικοποιείται και δεν λαμβάνει αποφάσεις, επιλέγουν συνεχώς άλλοι για εκείνο πολύ καιρό πριν και δέχεται υποσυνείδητα την απόφαση ακoλουθώντας πιστά. Αποζητά έπειτα το εφήμερο το επίκαιρο το επιφανειακό και προσαρμόζεται κάθε φορά σε αυτό με μεγάλο ενθουσιασμό. Θα μένει πάντα βήματα πίσω. περιμένοντας απλά τις επόμενες υποδείξεις. Είναι εκείνη η κοπέλα που μαγνητίζει μεν τα βλέμματα ,η εμφάνιση της δε φανερώνει τον χρόνο που έχει αφιερώσει προσπαθώντας να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του χαρακτήρα της.

  Το μοδάτο κορίτσι είναι το άμεσο χτες το μοντέρνο κορίτσι ήδη το αύριo.

                                                     

The Mother's day!

Περνώντας από την βιτρίνα σταμάτησα απότομα στην θέα αυτού του φορέματος και σκέφτηκα αμέσως την μαμά μου..δεν ξέρω που οφείλεται η εντύπωση που μου έκανε όντας ένα φόρεμα απλό μαρινιέρα σε άλφα γραμμή με μια κόκκινη λεπτομέρεια. Έμεινα όμως να το κοιτάζω και να φαντάζομαι την μαμά μου να το φοράει και ύστερα συνέχισα να φαντάζομαι και άλλες μαμάδες να το φορούν. Συνειδητοποίησα πως ορισμένα ρούχα ειναι κατά κόρων σχεδιασμένα για μαμάδες και το νιώθεις αυτό αμέσως μόλις τα αντικρίσεις και είναι όλα σαν αυτό το φόρεμα απλά, κομψά και ανάλαφρα φτιαγμένα να κρύβουν τις ατέλειες του σώματος όπως ακριβώς και εκείνες φτιαγμένες ώστε να κρύβουν πάντα τις δικές μας ατέλειες και να τις ανάγουν σε προτερήματα έτσι με τον μοναδικό τρόπο που μόνο εκείνες ξέρουν και μπορούν..Η γιορτή της μητέρας πλησιάζει και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να  πάρω το όμορφο φόρεμα στην μαμά μου αλλά ξέρω σίγουρα πως θα χαρεί πολύ μονό που την σκέφτηκα όταν το είδα. Γιατί έτσι ειναι οι μανούλες  ολιγαρκείς και πρακτικές όπως τα ρούχα τους.

The swan and the peacock..

Tην Τρίτη 17 Απριλίου πραγματοποιήσαμε μία φωτογράφιση, της οποίας τα αποτελέσματα βλέπετε στις δυο τελευταίες αναρτήσεις. Φωτογράφοι ήταν ο Μιχάλης Μπατσούλας μαζί με την  Τζουλιάννα Καριπίδου και για το video του backstage φρόντισε η Ζωή Αμπατζή. Μοντέλα ήταν οι Tάνια Δούκα και Μάγδα Τσανίδου. Η φωτογράφιση διήρκεσε συνολικά 6 ώρες που λόγου του ευχάριστου κλiματος πέρασαν εκπληκτικά γρήγορα!Ο καιρός δεν ήταν με το μέρος μας αλλά δεν αφήσαμε τίποτα να μας επηρεάσει αρνητικά η να μας χαλάσει την διάθεση.Πέρα του ότι θέλω να ευχαριστήσω όλους που συνεργάστηκαν θέλω να τονίσω πως τα χρήματα δεν έπαιξαν για κανέναν μας ρόλο, χωρίς να σημαίνει αυτό πως το project έχασε τα στοιχεία της επαγγελματικότητας η της δημιουργικότητας, ας παραδειγματιστούμε όλοι από αυτό, άλλωστε η εποχή το επιβάλλει.

Last night i dreamt of last summer!

The beginning of the comeback.

The Photo shooting for the hat-project Veloudakis styling course 2011-2012

Presented in order:
1)Hat-Make up-Styling--->Konstantia Michailidou
2)Hat-Make up-Styling--->Niovi Kamnitsi
3)Hat-Make up-Styling--->Emmanouela Fragiadaki
4)Hat-Make up-Styling--->Ioanna Krivitsaki